του Γιάννη Σουλαδάκη
Μέχρι πρόσφατα, σε αρκετές μου δημοσιεύσεις, επιχείρησα να τεκμηριώσω και να προτείνω πολιτικές για το τι δέον γενέσθαι με το ΠΑΣΟΚ κι αυτό σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσω εκείνους που πρέπει.
Σήμερα αλλάζω τροπάριο…
Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει με πάταγο και η μπόχα της νεοδιαπλοκής πνίγει την Ελλάδα, που κινδυνεύει επίσης με κατάρρευση, την ώρα που ο Τσίπρας και οι περί αυτόν αποκαλύπτονται, την ώρα που ο λαός αποπροσανατολισμένος και απελπισμένος αναζητά, δυστυχώς, διεξόδους σε λύσεις «τύπου Λεβέντη», που από πολιτική κωμωδία εξελίσσεται σε πολιτική τραγωδία, ως ποιότητα προσανατολισμού και πολιτικών επιλογών του λαού, με λύπη και έκπληξη, διαπιστώνω τα εξής:
Οι διάφοροι που ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο χώρο και στην συνέχεια είτε αποχώρησαν, είτε το διέσπασαν, περί άλλα τυρβάζουν, πολιτικά άτολμοι και μοιραίοι…
Αυτοί λοιπόν, είτε συμμετέχοντας ως θεραπαινίδες στην αυλή της πολιτικής αθλιότητας της αυλής του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, είτε περιφέροντας από δω και από κει την ατομικότητά τους διεκδικώντας ρόλους ισοδύναμους προς αυτούς, με την όποια αξία νομίζουν ότι έχουν στο πολιτικό χρηματιστήριο, μη αντιλαμβανόμενοι ότι για πολλούς, σ΄ αυτό το χρηματιστήριο, οι αξίες έχουν καταρρεύσει.
Στο συνέδριο του Ποταμιού, χαιρέτησαν δυο τέως Πρωθυπουργοί και τέως Πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ, οι Κ. Σημίτης και Γ. Παπανδρέου, μια νυν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ η Φ. Γεννηματά ως επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ο Θ. Θεοχαρόπουλος, που φαίνεται κρίνοντας ότι δεν τον εκπροσωπούσε επαρκώς η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μίλησε και ο ίδιος, εκπροσωπώντας την ΔΗΜΑΡ.
Οι τρεις πρώτοι απευθύνθηκαν ως παράκλητοι, στον επικεφαλής ενός κόμματος που καταρρέει, τον Σ. Θεοδωράκη, που κρατούσε ως άλλος Πάρις, το πολιτικό μήλο της έριδος.
Κι ο τέταρτος, άλλος παράκλητος, επικεφαλής ενός ανύπαρκτου κοινωνικά κόμματος, που έχει προσκολληθεί στα πλευρά του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο αιμοδοτείται πολιτικά και υπαρξιακά.
Όλοι μαζί λοιπόν, μονωδοί στο γνωστό τροπάριο ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, όλοι μαζί στην προσπάθεια αποξένωσής τους από το πολιτικό τους παρελθόν, χωρίς ίχνος αναφοράς, σε ένα ας πούμε «πολιτικό τροπάριο της… Κασσιανής».
Εξαιρώ την νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, που έχει αν θέλει περιθώρια και χρόνο, να στηρίξει την ιδιότητα της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κατά προτεραιότητα, από το οποίο τροφοδοτείται πολιτικά, γιατί ακόμα λειτουργεί ιστορικά και κοινωνικά.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ο χώρος, που υπάρχουν δυνάμεις και μπορούν να τροφοδοτήσουν την ανασυγκρότηση του σοσιαλδημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου.
Εδώ σημειώνω, ότι καλόν είναι να μελετήσουν τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για κόμματα και πρόσωπα και να βγάλουν τα αναγκαία σωστά συμπεράσματα.
Και τώρα κάποια λόγια σταράτα χωρίς μισόλογα, γι αυτούς που προανέφερα… κάτι μάλλον δεν κατάλαβα…
Οι ίδιοι δεν ήσαν ΠΑΣΟΚ; Δεν τους ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ; Δεν νιώθουν την υποχρέωση να το στηρίξουν, να το ανασυγκροτήσουν και όχι να το αφήνουν ως πρόσφυγα από την Συρία, να το δέρνουν ανυπεράσπιστο οι πέντε ανέμοι;
Να μην υπερασπίζονται το έργο τους ως Πρωθυπουργοί και Πρόεδροί του;
Δεν είναι οι ίδιοι πολιτική περιουσία του ΠΑΣΟΚ;
Δεν είναι το ΠΑΣΟΚ δική τους πολιτική περιουσία;
Δεν είναι οι ίδιοι που έχουν την υποχρέωση, να βάλουν πρώτοι το λιθάρι για την επανασυσπείρωση επανένωση του ΠΑΣΟΚ;
Επιτέλους σοβαρευτείτε… ιδιαίτερα εσείς, που συνυπήρξαμε πολλά χρόνια στο Ε.Γ της Κ.Ε του ΠΑΣΟΚ, σεβαστείτε τον χώρο σας, σεβαστείτε αυτούς που σας ανέδειξαν, σεβαστείτε τον εαυτό σας, σεβαστείτε εμάς, σεβαστείτε εμένα προσωπικά, σεβαστείτε όλους εμάς, που ατομικά και ξεχωριστά, μαζί πορευτήκαμε, εμάς που σας στηρίξαμε, σεβαστείτε το ΠΑΣΟΚ και στηρίξτε το.
Μην ξεχνάτε, ότι διαγράφοντας το ΠΑΣΟΚ, διαγράφετε την δική σας ιστορία και βέβαια μην νομίζετε ότι ιστορικά θα διασωθείτε .
Δεν αντιλαμβάνεστε, ότι ξεγράφοντας το ΠΑΣΟΚ, ιστορικά διαγράφετε και τους εαυτούς σας;
Στην ιστορία, διασώζονται όχι αυτοί που καταγράφονται στο ιστορικό χρονολόγιο, αλλά αυτοί που η μνήμη του λαού τους διατηρεί ζωντανούς και αυτός, είναι μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει το ΠΑΣΟΚ να μετατρέπεται σε ικέτη του κάθε Θεοχαρόπουλου, του κάθε Λυκούδη, του κάθε Θεοδωράκη και κάποιων άλλων «ων ουκ εστίν αριθμός»… επιτέλους έλεος!!
Όλοι αυτοί, με μηδενική αξία στον χώρο της πολιτικής, κάνοντας παιχνίδια τι έχουν να χάσουν; Μόνο να κερδίσουν έχουν, το ΠΑΣΟΚ όμως βάζει στην κλίνη του Προκρούστη της ιστορίας, την προσφορά του, την υπαρκτή του οντότητα, την ιστορία του.
Και κάτι άλλο…
Σκέπτομαι σε επόμενο κείμενό μου να απευθυνθώ πολιτικά και προσωπικά, σε διάφορους ατομικούς αναχωρητές του ΠΑΣΟΚ, μιας και από επιλογή, ασχολήθηκα πάρα πολλά χρόνια, ως μέλος του εκτελεστικού γραφείου με το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κι έτσι έχω την αίσθηση, ότι έχω σοβαρή γνώση της ανθρωπογεωγραφίας του.
Προς το παρόν θα αναφερθώ σε τρεις.
Την Άννα Διαμαντοπούλου, την γνώρισα πριν τριάντα χρόνια και πλέον, στην Νομαρχιακή επιτροπή Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ, ένα νέο τότε ελπιδοφόρο στέλεχος, που καλόν είναι να ξανασκεφτεί τις ρίζες της.
Τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη, επίσης πριν τριάντα χρόνια και περισσότερο, άριστο γραμματέα την Νομαρχιακής επιτροπής Ημαθίας, στην συνέχεια εξαιρετικό Νομάρχη Καρδίτσας, διάδοχο ενός άλλου εξαίρετου, που σήμερα δεν είναι μαζί μας, του Δημήτρη Κουκουλάκη.
Τον Γιώργο Φλωρίδη, εξαιρετικό στέλεχος από το Κιλκίς, πρώτο εκλεγμένο και επιτυχημένο Νομάρχη στο Κιλκίς.
Όλοι ας ξανασκεφτούν τις ρίζες τους και να θυμίσω όχι μόνο σ αυτούς, την λαϊκή ρήση με την Κρητική της εκδοχή, «Όταν ο μελίτακας (μυρμήγκι) κάνει φτερά χάνεται».
ΥΓ. Την ίδια περίοδο που Βυζαντινολογούν κάποιοι στον δικό τους μικρόκοσμο, η κοινωνία βρίσκεται αλλού, βρίσκεται σε κρίση, σε αγωνία και γυρίζει την πλάτη, αγνοεί του Βυζαντινισμούς.
Την κοινωνία δεν την αφορούν οι ρόλοι η τι στασίδι θα πιάσει ο καθένας που κινείται σ ένα μικρόκοσμο και που τελικά, κινδυνεύει να λειτουργήσει ως περιθώριο.
Η κοινωνία, ο λαός, έχει προβλήματα, αγωνιά.
Το ΠΑΣΟΚ να προσέξει η ακόμα και να απαλλαγεί από αυτούς που «την έχουν πέσει», το πολιορκούν πουλώντας παραμύθια και λόγια του αέρος, για να μην το οδηγήσουν και αυτό παγιδευόμενο, στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του, απευθυνόμενο στην κοινωνία και τα προβλήματα της, προβάλλοντας πειστικές λύσεις, ανανεώνοντας το ανθρώπινό του δυναμικό, εναρμονιζόμενο με τους κοινωνικούς προβληματισμούς.
Μόνο έτσι θα επανενώσει τις δυνάμεις του.
Η κοινωνία και τα προβλήματά της, κινούνται με την δική τους δυναμική κι αν κάποιοι δεν το προσέξουν, μπορεί η ίδια η εξέλιξη να τους προσπεράσει, να τους αφήσει πίσω… Τους καλώ λοιπόν να προβληματιστούν.
